Sipowicz Gabriel h. Lis (zm. 1675), pisarz ziemski żmudzki, poseł na sejmy. Był synem Wojciecha Bartłomiejewicza, ziemianina żmudzkiego, i Hanny z Gimbutów.
W r. 1638 S. immatrykulował się w Uniw. Krak., zaś wg Wojciecha Kojałowicza jako siedemnastolatek miał uzyskać w Akad. Wil. tytuł magistra artium i filozofii. W r. 1648 został deputatem ze Żmudzi do Trybunału Lit. Podczas bezkrólewia po śmierci Władysława IV, w czerwcu t.r. wziął udział w obradach konwokacji wileńskiej. Dn. 4 II 1649 otrzymał nowo utworzony urząd łowczego żmudzkiego, a 12 VII 1651 awansował na cześnikostwo żmudzkie. W l. 1653 i 1654 był poborcą podatków na Żmudzi, a po sejmie 1655 r. wziął w arendę na dwa lata podatek czopowego na Żmudzi. Dn. 17 VIII t.r. w Kiejdanach podpisał akt poddania Litwy Karolowi X Gustawowi. Wkrótce jednak wraz z częścią szlachty żmudzkiej wystąpił przeciw panowaniu szwedzkiemu i należał do organizatorów powstania na Żmudzi wiosną 1656. Jako pułkownik królewski, na czele zaciągniętych własnym kosztem chorągwi pieszej i kozackiej, walczył m.in. w przegranej bitwie pod Szawlami 3 V t.r. W nagrodę, zapewne w maju 1657, został ciwunem szawdowskim, a 16 III 1658 otrzymał zgodę na cesję cześnikostwa. Na sejmiku 13 VI t.r. wyznaczony został ponownie na poborcę podatku na Żmudzi. Był 24 VI t.r. na sejmiku relacyjnym w obozie pod Płotelami, a 28 III 1661 – na sejmiku przedsejmowym w Rosieniach.
Dn. 9 IX (ponownie 17 IX) 1663 S. otrzymał nominację na urząd pisarza ziemskiego żmudzkiego; najprawdopodobniej już wówczas należał do stronnictwa Paców. Posłował ze Żmudzi na sejm 1664/5 r. Na sejmie wiosennym 1666 r., na którym był również posłem ze Żmudzi sprzeciwił się kolokwium izb bez obecności króla. Jako poseł żmudzki na sejmie wiosennym 1667 r. został wybrany na deputata do rokowań z rezydentem brandenburskim J. Hoverbeckiem o darowanie przez Prusy długów Rzpltej, a także do komisji «ad pretium rerum» (wyceny towarów luksusowych). Silnie związany z obozem Paców, zarządzał ekonomią olicką z ramienia kanclerza lit. Krzysztofa Paca w r. 1667, był też rewizorem wszystkich jego dóbr. Dn. 25 VII 1668 wziął udział w sejmiku relacyjnym w Rosieniach, który pod wpływem stronników pacowskich wypowiedział się przeciw planom politycznym Jana Kazimierza. Jako poseł ze Żmudzi uczestniczył w r. 1669 w elekcji Michała Korybuta Wiśniowieckiego. Pacowie wysuwali S-a jako swego zaufanego stronnika na posła ze Żmudzi na konwokację wileńską w r. 1671, nie wiadomo jednak, czy w niej uczestniczył, był bowiem w t.r. deputatem ze Żmudzi do Trybunału Lit. S. wziął udział w elekcji w r. 1674, podpisał wybór Jana Sobieskiego, choć z pewnością wraz z resztą fakcji pacowskiej nie był jego zwolennikiem.
Dobra S-a leżały na Żmudzi. Po rodzicach odziedziczył włość Warsiady (w ciwuństwie korszewskim) i Jawszuny (parafia worniańska). Dn. 15 V 1652 Jan Zaleski, miecznik ziem pruskich, scedował S-owi dobra Jarwidy w star. połongowskim. Dn. 30 V 1655 S. i jego żona otrzymali wieś Widejki we włości żorańskiej, a w r. 1662 pustosz Niewordziany Kłajszyszki. S. zmarł w r. 1675.
S. był żonaty (w r. 1652) z Elżbietą Stankiewiczówną. Z tego małżeństwa pozostawił syna Michała, jezuitę, i córki: Annę Katarzynę, żonę Jerzego Józefa Chrząstowskiego, ciwuna gondyńskiego i pisarza ziemskiego żmudzkiego, oraz Klarę, za Leonem Kazimierzem Połubińskim, ciwunem twerskim.
Kojałowicz, Compendium; Niesiecki; – Konopczyński W., Lepszy K., Akty ugody kięjdańskiej 1655 r., „Ateneum Wil.” T. 10: 1935; Matwijów M., Ostatnie sejmy przed abdykacją Jana Kazimierza 1667–1668, Wr. 1992; Sapoka A., 1655 metu Kedainiu sutartis arba svedai Lietuvoje 1655–1656 metais, Vilnius 1990; – Album stud. Univ. Crac., IV 182; Chrapowicki J. A., Diariusz. Cz. 2: l. 1665–1669, Oprac A. Rachuba, T. Wasilewski, W. 1988; Medeksza, Księga Pamiętnicza, s. 9 (jako Lipowicz); Opis dokumentov Vilen’skogo central’nogo archiva, Vil’na IV; Vol. leg., IV 950, V 37, 296;– AGAD: Arch. Radziwiłłów, Dz. II nr 1222 ks. 22 s. 713, Dz. V nr 4834 (list z 21 X 1664), 10920, Dz. X (Sapiehowie), Dz. XXIII t. 90, 147, Zbiór Branickich z Suchej, rkp. 124/147 s. 456–462; AP w Gd.: rkp. 300, 29/258 s. 157; B. Czart.: rkp. 2108 k. 287; B. Kórn.: rkp. 755; B. Ossol.: rkp. 364 k. 25v.; B. PAN w Kr.: rkp. 6121 k. 14–19; Ross. gosud. archiv drevnich aktov w Moskwie: F 389 nr 128 k. 54v.–55, nr 129 s. 631–632, nr 130 k. 175v., 278v.–279, nr 131 s. 891–892, 1400–1401, nr 132 k. 183–184, 373–374, 929, nr 585 k. 38; Ross. gosud. biblioteka w Pet., Oddel’ rukopisej: Sobranie Dubrovskogo 126 k. 27–31; Vilniaus universiteto Mokslinės bliotekos rankraščiu skyrius: Fondas 7 nr 3/5957 k. 842, nr 6/5960 k. 476, nr 15/14467 dok. 59, nr 19/14471 k. 130, 313–316.
Andrzej Rachuba